Այս անգամ ճամփորդությունս դեպի Արատես տարբերվեց նախորդներից:
Որպես օգնական միացել էի Արևելյան դպրոցի Մերի Գրիգորյանի երրորդ դասարանցիների ճամբարին: Հանդիպեցինք սուրբ Երրորդություն եկեղեցու բակում: Ծանոթացա սովորողների ու նրանց ծնողների հետ: Ճամփա ընկանք: Ըստ նախագծի առաջին կանգառը եղավ Արփայի հովտում: Արմինե Գոգինյանը թթի ծառ ցույց տվեց՝ սպիտակ, քաղցր, համով… մի լա՜վ կերանք: Նախաճաշից հետո շարժվեցինք դեպի Եղեգիս: Քայլքով բարձրացանք Զորաց եկեղեցի, բնությամբ հիացանք, երգեցինք ու ճանապարհը շարունակեցինք: Երրորդ կանգառ. Արատես… Առաջին գործը եղավ «Ճանաչենք հրաշագործ մեղվին» նախագծի վերջին փուլի իրականացումը, ընկեր Արմինեի հետ ուսումնասիրեցինք մեղուներին, փեթակները։ Արատեսի բոլոր տնակներում մնացել էի, բացի Սիրո տնակից: Մեկ էլ մեղվապահի տնակից, դա ընկեր Արմինեինն է ))) Թվում էր, թե մյուս տնակներից հեռու է, հարմար չի լինի: Առաջին անգամ գիշերեցինք Սիրո տնակում ու շատ հավանեցինք: Բացի առավոտյան նախավարժանքից , կարելի է ասել, ողջ օրը մարզվում էինք՝ անցնելով Սիրո տնակ -Պանդոկ արահետը: Սիրեցի Արատեսի այդ գողտրիկ անկյունը: Ճամբարականներն ու ծնողներն էլ էի հավանել. ասում էին. «Եկեք գնանք տուն», այսինքն ՝ Սիրո տնակ, որտեղ տարբեր խաղեր էին խաղում, թեյ խմում, զրուցում: Հանդիպեցինք Վարդան Կարապետյանի և ընկեր Գոհարի ջոկատին: Ավագ ընկերների հետ շրջեցինք Արատեսում, վանքում մասնակցեցինք ժամերգությանը, հրաձգության պարապմունքներին մասնակցեցինք, խարույկի շուրջ զրուցեցինք, երգեցինք: Հավես, խաղաղ 3 օր անցկացրեցինք միասին:
Առաջարկում եմ Սիրո տնակի լոգարանում կախիչ ամրացնել։ Ցանկալի է կախիչներ լինեն նաև սենյակներում անձրևային եղանակին խոնավ, թաց վերնահագուստը կախելու համար։
Ճամբարականները նեղվում էին բարակ ներքնակներից։ Եթե կարողանանք ներքնակները հաստացնել, ավելի փափուկ ու հարմարավետ կլինեն։
Սիրո տնակի նախասրահը, եթե կարելի է այդպես ասել, ճամբարականների խաղերի, քննարկումների համար շատ հարմար է։ Փոքր աթոռներ կան, բայց այդ հատվածում հատակին նստելը հարմար է, այդպես էլ անում էին))) Որպեսզի հատակին կամ բարձերին չնստեն, առաջարկում եմ սպունգ-բարձեր ունենալ։